ترجمه درس سوم عربی یک

الدّرسُ الثالث                  التِّلميذُ  المِثاليُّ

                            دانش آموز نمونه ( الگو )

رَخــيــصٌ ... رَخــيــصٌ ... !               

 

ارزان است … ارزان است … !       

 

ألْبِــسةٌ جـميلةٌ أحْــذِيةٌ أنيــقـةٌ ... !

 

لباسهاي زيبا … كفشهاي زيبا ( شيك )  ! 

 

كُــلُّ شيءٍ رَخــيصٌ ... أسْــرِعوا ... أسْــرِعوا !

 

همه چيز ارزان است … بشتابيد … بشتابيد !

ـ هـٰـذا جــمــيــلٌ جــــدّاً ... ثَــمَــنُــه بــاهِــــظُ !   

 

 اين واقعاً زيباست … قيمتش گران است !                    

 

ـ اِنـْتــَخِــبْ يا وَلَــــدي ! لا تـُــفَكــِّــرْ في الثَّمَنِ !    

 

انتخاب كن پسرم به قيمت قكر نكن !

 

في زاويــــةٍ مِنَ الشَّارِعِ                                           

 

در گوشه اي از خيابان                   

    

اَلصَّــحــيفةُ اَلصَّــحيــفةُ الْمَسائيّةُ               

 

روزنامه … روزنامه عصر          

 

أخبــارٌ مُــهَمّةٌ ... أخــبارٌ مُــهِمّةٌ !

 

خبرهاي مهم … خبرهاي مهم

 

ـ هَــلْ تَــعْــرِفــيــنَ بــائــعَ الــصُّــحُــفِ ؟                

 

آيا روزنامه فروش را مي شناسي ؟

 

ـ لا...لا أعْــرِفُــــهُ .         ـ هُــــوَ تـِـلميذٌ فــي مدرسَتِــــنا .

 

 نه…او را نمي شناسم .            او دانش آموزي در مدرسه ماست 

  

ـ هــو تــلميذٌ ؟! مــســكينٌ

 

او دانش آموز است ؟! … بيچاره است …

 

هــو ضــعيفٌ في دُروسِــــه حـَـتــماً .     

                 

 او حتماً در در سهايش ضعيف است .

ـ أمّــاه ! لِماذا يَــشْــتَغِلُ هــذا الــتِّــلميذُ بِــــبَيْعِ الــصُّحُفِ ؟

 

ألـَـيــسَ لـَـــه درسٌ ؟!

 

 مادرم ! چرا اين دانش آموز به روزنامه فروختن مشغول است ؟

 

آيا درسي ندارد ؟!

 

ـ بَلَي ... ولكن هـٰـؤلاءِ يَــهْــرُبونَ مِن قِراءةِ الدّروسِ .

 

بله … ولي اينها از درس خواندن فرار مي كنند .

 

هُــمْ يَــتــَكاسَــلونَ ... حــتــماً لاشــــــكَ .

 

 آنها تنبلی می کنند … حتماً … شكي نيست .

 

ـ ولـٰـكِنْ ... !          ـ مــا لَــــكَ تَــتــأمَّــلُ ... ؟!

 

ولي … ! تورا چه شده كه فكر مي كني ( درنگ مي كني ) … ؟!‌

 

اَلشَّمسُ مُــحْــرِقَــةٌ غَــــداً حَــفْــلَةٌ !

 

خورشيد سوزان است … فردا جشن است … !

 

فــي البيتِ     ـ أمّــاه ! تـَنْــعَــقِــدُ حَــفْــلَــةٌ في الْمدرَسةِ .  

 

در خانه               مادرم ! جشني در مدرسه برپا مي شود .                     

 

ـ شــيءٌ جـميلٌ ! بِــــأيُّ مناسَبةٍ ؟

 

 چيز زيبايي است ! به چه مناسبت ؟

 

ـ لِــتَعيينِ الــتّلميذِ الـمثاليِّ !                     ـ مَــــنْ هُــــوَ ؟

 

ـ براي مشخّص كردن دانش آموز نمونه!         ـ او كيست ؟ 

ـ لــا أدْري ! حــتــماً   ذٰلِــكَ الْــوَلــدُ لــا أدْري ! لــا أدْري !

 

ـ نمي دانم … حتماً آن پسر …  نمي دانم … نمي دانم !

 

ـ عَــلَــيٰ أيِّ حــالٍ ... هَــــلْ نَــذهــــبُ مـَــعــاً يــــا أمّــــاه ؟

 

ـ به هر حال … آيا همراه هم مي رويم اي مادرم؟

 

ـ يــا بُــنــَــيَّ !

 

أنـْــتَ تَــعْــلـَمُ أنَّ غَــــداً مَــوْعِــدُ تسليمِ السَّجّادةِ لِــصاحبها

 

ـ پسر كوچكم !

 

تو مي داني كه فردا زمان تحويل دادن قالي (قاليچه) به صاحبش

است…

 

لا أقْــدِرُ ، آسِــفَةٌ .

 

نمي توانم ، متأسفم .

لا بَــــأسَ !                   ـ اشكالي ندارد !       

 

اِســتَــيْــقَظَ قَــبْــلَ طلوعِ الْفَجْرِ وتَــوَضّــأ َ و بَــعْــدَ الصَّلاةِ ،

 

ـ قبل از طلوع صبح(سپيده دم) بيدار شد و وضو ساخت و بعد از نماز،

 

هَــيَّــأ نَفْسَــه لِلذَّهابِ ... فَـذهــبَ وَحْدَه .

 

خودش را براي رفتن آماده ساخت … و تنها رفت .

 

في الْــمــدرســةِ        

 

مَــرْحَباً ... مَــرْحَباً ... تَــفَــضــَّلوا ... تَــفَــضَّــلوا !

 

در مدرسه                  

 

خوش آمديد … خوش آمديد …. بفرمائيد … بفرمائيد !

 

ـ شُــكــراً جَــزيلًا شُــكراً جــزيلًا .         و بَــعْــدَ دقــــائقَ

 

ـ خيلي متشكرم … خيلي متشكرم .         … و بعد از چند دقيقه    

  

بَــــدَأت الْمَراسيمُ و بَــــعــدَ إجــــراءِ مَــسْــرَحيّةٍ و أنـْشودَةٍ ...

 

مراسم شروع شد و بعد از اجراي يك نمايشنامه و يك سرود …

 

نَــحــنُ اجْــتَــمَــعــنا هـُـنــا لِــــتَكْريمِ تــلــميذٍ مِثاليٍّ ...

 

ما اينجا جمع شده ايم براي بزرگداشت دانش آموز نمونه …

 

هُــــوَ أســوةٌ لِــلْــجَميعِ ... فِــي الــأخلاقِ ... في الــدَّرسِ ... و العَمَل .

 

 هـٰـذا هُــــوَ « سعيدٌ ».

 

او الگويي براي همه … در اخلاق … در درس … و كار است .

 

اين همان سعيد است .

 

ـ إلــهــــي مــــاذا أشــــاهِدُ ؟ هــو ذلِــــكَ الــبائِــعُ!          

 

ـ خدايا ! چه مي بينم ؟ او همان فروشنده است !

 

ـ بُــنــَيَّ بُــنَــيَّ لَقَد اشْتَبَهْــتُ .. لا .. لا هــو النــّاجِحُ !

 

 في الْحقيقةِ نــحـن نـَتـكاسَلُ .

 

ـ پسرم … پسرم … واقعاً اشتباه كردم .. نه .. نه ..او مؤفق است … !

 در حقيقت ما تنبلی می کنیم .

 

أقْبــَلَ ســعــيدٌ و اسْــتَــقْــبَــلَــــــهُ الْمديرُ بِــــحَفاوَةٍ

 

سعيد جلو آمد و مدير به گرمي از او استقبال كرد

 

 

و بـَـعــدَ مصافَحتِــــه عَــلَّــقَ عَــلَــيٰ عُــنُــقِــه وِســامَ الْإجتهادِ و

 

 النَّشاطِ. و مَــنَــحَــــــه جائِزةً .

 

و بعد از دست دادن به او ، مدال سعي ( كوشش ) و فعاليت را به گردن

 

 او آويخت . و جايزه اي را به او اهداء كرد .

 

 

********

 

 الـمثالي = اُسوَة = الـنّـموذَجـيَّـة = قدوة

 

( الگو ، نـمونه ، مثال زدني )                  

 

باهِظ = ثـَمين (گران )   

 

رَخيص ( ارزان ) ----» متضاد باهِظ وَ ثـَمين                      

 

أثمن ( گرانتر ) --- متضاد--» أرخَص

 

مـُحرِقـَة = حارّ ( گرم ، سوزان )         

 

حَفاوَة ( گرمي ) --- متضاد--» بـُرودَة ( سردي )

 

أحذية : كفشها « جمع حِـذاء »      

 

أنيقـَة : زيبا ، شيك      /        أسرِعوا : بشتابيد

 

ثـَمَن : قيمت               / وَلَد : فرزند ، پسر      

 

الـشّارِع : خيابان     /     الصَّحيفة : روزنامه

 

الـمَساء : عصر          /   بائع : فروشنده        

 

بَيع : فروختن             /     لَيسَ : نيست  

 

يَهرُبونَ : فرار مي كنند   /    يَتـَكاسَلُ : تنبلي مي كند 

 

تـَتـَأمَّلُ : مي انديشي       /   حَـفلَة : جشن    

 

مَعاً : با هم               /   لا بـَأسَ : اشكالي ندارد           

 

إستـَيقـَظَ : بيدار شد    /   تـَوَضَّأ : وضو ساخت      

 

هَيَّأ : آماده كرد 

ترجمه درس دو عربی یک

الدَّرسُ الثـّاني                             زيارةُ الْحبيبِ

 

درس دوم                                  ديدار محبوب

 

إلـهـــــي 000 ! قَدْ أسْلَمْـــتُ مُـنْــــذُ مُـــــدَّةٍ و لكِنْ 000

 

ما شاهَـــدْتُ حَبيبـــــــي 000 !

 

خدايا 000 مدت زماني است كه اسلام آورده ام

 

ولي 000  محبوبم را نديدم000 !

 

كَلَّمْــتُ‌ والِدَتـــــي فـــي هـــــذا الْـمَوضوعِ 000 هِـــــــيَ لا تَسْمَحُ‌ 000

 

پيرامون اين موضوع با مادرم صحبت كردم000 او اجازه نمي دهد00

 

عَــــجـــوزٌ 000 مُحتاجَــــةٌ إلي الرَّعايَةِ . ولكِنْ 000

 

پير است 000 نياز به سرپرستي ( مراقبت ) دارد . ولي 000

 

مـــاذا أفْـعَــلُ ؟!  أتُساعِـــدُنـــــي ؟!

 

 چكار كنم؟! آيا كمكم مي كني ؟!

 

ذاتَ لَـيـلَـةٍ             أمّـاه! لَــقَـدْ نـَـفِـــدَ صَـبْـري !

 

يك شبي                   مادرم! يقيناً صبرم تمام شده !

 

أنـــا مشتاقٌ لِــزيارَةِ الـرَّسولِ(ص) .

 

 من مشتاق زيارت پيامبر(ص) هستم .

 

كَـيْــفَ أصْـبِـــرُ عَـلَـيٰ فِراقِــــكَ ؟!

 

چگونه بر جدايي تو صبر كنم؟!

 

 000لا 00 لا 00 أنـــا عجوزٌ 000لا أقْــــدِرُ000 !

 

… نه … نه … من پير هستم … نمي توانم… !

 

لـكِـنْ سَــأرْجِــعُ قَــبْـــلَ غـــروبِ الشَّمْسِ 000 أ ُعـــاهِـــدُ كــــِ !

 

ولي قبل از غروب آفتاب باز خواهم گشت … با تو عهد مي كنم !

 

أمّا 000 ! لا بَـــأسَ 000 حَسَــنـــاً 000 !

 

امّا … ! اشكالي ندارد … بسيار خوب … !

 

أنـــا بِـــانـْتِظارِكـــَـ قَــبْــــلَ غــــروبِ الشَّمْسِ .

 

من قبل از غروب خورشيد منتظرت هستم .

 

حَـتْــمـاً 000 حَــتْـــمــاً 000 شُــكْــراً جــَـزيلاً  يا اُمّــــــاه !

 

حتماً … حتماً … بسيار متشكرم  اي مادرم !

 

فِـــي الطَّريقِ           كَــيْـــفَ أشْــكُـــرُ هــٰذِهِ الـنِّعمَــةَ ؟!

 

در راه … چگونه اين نعمت راشكر گذاري كنم ؟!

 

بَــعـْـدَ‌ ساعاتٍ  أنــا في خِــدْمَـــةِ حبيبــــي ! 

 

پس از ساعاتي ( چند ساعت بعد ) من درخدمت محبوبم هستم !

 

أ يُـمْـكِنُ 000 ؟ يا أ ُوَيْسُ ؟!  هَلْ تُــصَـــدِّقُ ؟!

 

 آيا ممكن است …؟ اي اويس ؟! آياباور مي كني؟!

 

فَـــقَـــرُبَ « أويسٌ » مِــنْ مـديـنـةِ النَّبيِّ (ص)                

 

پس اويس به شهر پيامبر نزديك شد .

 

يا لَلسَّعادةِ ! يا لَلسَّعادةِ !                 و في الْمدينةِ               

  

چه سعادتي ! چه سعادتي !                    و در شهر

 

سـيِّـــدي ! ســيِّـــدي ! أيـــــــــنَ بَــــيْـــــتُ النَّبيِّ (ص) ؟! أينَ

 

سرورم ( آقا ) ! سرورم ! خانه ي پيامبر (ص ) كجاست ؟! كجا 000 

 

هُـنـــــاكَ ، هُــنـــاكَ      آه وَصَـلْــتُ نَهايـــةُ الفِراقِ !     

 

آنجاست ، آنجا 000           آه 00 رسيدم 000 پايان جدايي000!

 

طَــــــرَقَ بـــابَ الْبَيْتِ .

 

در خانه را كوبيد .  

 

عَــفـــــواً ، حـبـيــبــــي ! ...

 

ببخشيد ، دوست من ! 0000

 

أطْــلُــــبُ زيــــارةَ حَبيبــــــي رَســــــولِ اللهِ (ص) .

 

مي خواهم محبوبم پيامبر خدا (ص) را ديدار كنم .

 

 

أهــــلاً و سَـــهْــــلاً ، تَــفَــضَّـــــلْ .          لا ... لا ... أينَ ... أينَ ؟

 

خوش آمديد ، بفرما .    نه 000 نه 0000 كجاست 000 كجا 0000 ؟

 

هـُــــوَ ســـافَــــرَ إلـــيٰ مـكـــانٍ قَــــريــــبٍ ،

 

او به مكان نزديكي سفر كرده است ،

 

يَـــــرجِعُ بَــعْــــدَ قـَليلٍ إنْ شـــــاءَ اللهُ .

 

 به زودي برمي گردد اگر خدا بخواهد .

 

قَــطَــعْــتُ هـٰـــذهِ الْمسافةَ الـبــعــيـــدةَ لِـــزيـــارةِ حبیبی  والِدَتي ؟!

 

اين مسافت طولاني (دور) را براي ديدن دوست طي كردم .   مادرم ؟!

 

فَــجـَــلـَس عـَلـَيٰ الــأرضِ قَــلِــقــاً

 

پس نگران بر روي زمين نشست 000

 

نَــظَــرَ إلي السَّماءِ ، يُــفَــتِّــشُ عَنْ مَوضِـعِ الشَّمسِ ...

 

به آسمان نگاه كرد ، جايگاه خورشيد را جست و جو مي كند .

 

الْــوفاءُ بــالـعَـهْدِ ؟!                                وفاي به عهد ؟!

 

نَــهَــضَ أويـــسٌ مِـــنْ مـَـكــانــِـــهِ حـــزيــــنـــاً و قــــالَ لِلـــصَّحابـيِّ :

 

اويس ناراحت از جايش برخاست و به صحابي ( يار پيامبر ) گفت :

 

لا أقْـــدِرُ أكــثَــــرَ مِــــنْ هـــــذا‌ ! والِـــدَتــــي بـِــانتظاري ...

 

بيشتر از اين نمي توانم ! مادرم منتظرم است 000

 

بَــلـِّغْ سَلامـــي إلي حَبيبــــي .

 

سلامم را به محبوبم برسان .

 

و تَــــرَكَ الْـمـديـنــةَ .         رَجَــــعَ النَّبيُّ (ص) مِــــنْ سَــفَـــــرِه ...

 

و مدينه را ترك كرد .           پيامبر (ص) از سفرش برگشت 0000

 

إنِّـــي لَأ َجِـــدُ نـَــفَـــسَ الرَّحـمنِ مِن جـــانبِ الْيَمَنِ !

 

همانا من نفس خداوند بخشنده را از طرف يمن احساس مي كنم !

 

تَـــفـــوحُ رائحـــةُ الجَنَّةِ مِن قِبَلِ « قَرَن » !

 

 بوي بهشت از طرف « قرن » پخش ( پراكنده ) مي شود .

 

وَ بَـــعْـــدَ سِنينَ ... جاهَـــدَ أوَيْسٌ فـــي معركـــةِ صِـفِّـــينَ و هُـــوَ

 

يُـــدافِعُ عن حبيبِ حَبيبِـــه ،

 

و بعد از سالها 0000 اويس در جنگ صفّين جنگيد . در حالي كه از

 

دوست دوستش (حضرت علي «ع») دفاع مي كرد .

 

فَـــوَقَـــعَ عَلَيٰ الأرضِ شـــهـــيداً .   هَـــنيئاً لَـــكَ الشَّهادةُ يـــا أويسُ !

 

پس شهيد بر روي زمين افتاد .        شهادت گوارايت باد اي اويس !

 

@@@@ &&&& $$$$ #### **** ^^^^ %%%%

 

عَجوز ( پير ) ---» فَتـَيٰ ، شاب (جوان )  

          

قـَرُبَ ( نزديك شد ) --» بَعُدَ  ( دور شد )

 

قريب ( نزديك ) --» بَعيد ( دور )                      

 

قَليل ( كم ) --» كَثير ( زياد )    

         

نـَهَضَ ، قامَ ( برخاست ) --» جَلَسَ ( نشست )

 

طَرَقَ = قَرَعَ ( كوبيد )       

                    

جانِب = قِبَل = نـَحوَ =صَوب = ( طرف ، سـمت ، جهت )

 

ترجمه درس یک عربی یک

يا رَبِّ

 پروردگارا

 

*  000 هَــــبْ لـــــي حُـكْـمـاً وَ ألْـحِـقْــنــــــي بِــــــالصَّالِحينَ *

 

 به من حكمت (دانش) بببخش و مرا به نيكوكاران(درستكاران) ملحق كن .

 

يا رَبِّ     قَــــــوِّ عـَـلـَيٰ خدمَــتِـــــــكَ جَوارِحــــــــي !  

           

پروردگارا     اعضا و جوارح بدنم را براي خدمتت قوي بگردان.

 

وَ اشْــــــدُدْ عَــلَـــيٰ الْـعزيـمـــــةِ جَوانِحــــــــي ! 

 

      و اعضاي (دروني) بدنم را براي (برخورداري از) عزمي راسخ استوار بدار (ياري كن).

 

فَإليــــكَ يا رَبِّ    نَصَبْــــتُ وَجْهـــــــــي .     

                

پس به سوي تو اي پروردگارم    رويم را قرار دادم .

 

وَ إليــــــكَ يا رَبِّ     مَـــــــدَدْتُ يـــــــــدي .                

 

و به سوي تو اي پروردگارم   دستم را دراز كردم .

 

يا سابِـــغَ الـنِّـعَــمِ ! يا دافِـــــــعَ الــنِّـــقَــمِ !                      

 

اي كامل كننده نعمتها !    اي دفع كننده گرفتاريها !

 

صَـــــــــــلِّ عَــلَــــيٰ مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ‌ .                                               

 

بر محمد و آلش درود فرست .

 

و إفـْعَـــلْ بـِـــي مــــــا أنْــــتَ أهْلُــــــهُ .    

 

وانجام بده بامن ( براي من ) آنچه كه براي شأن تو سزاوار است .

 

هَبْ : عطا كن ، ببخش                  حُكم : حكمت ، دانش                    

ألْحِقْ : ملحق كن ، برسان            صالـح : درستكار ، نيكوكار           

قَوِّ : توانـمند كن ، نيرومند گردان     إليكَ : به سوی تو             

جَوارِح : اعضاي بيروني بدن ( مفرد آن= جارِحَة )  

جَوانِح : اعضاي دروني بدن ( مفرد آن= جانـِحَة )

وَجه : صورت ، رو                           مَدَدْتُ : كشيدم ، دراز كردم             

سابِغ : فراخي دهنده ، كامل كننده               نِعَم : نعمتها ( مفرد آن = نعمة )         

نِقَم : بلا ، سختي ( مفرد آن = نقمة )         صَلِّ : درود فرست

اِفْعَلْ : انـجام ده ، رفتار كن                          أهل : شايسته ، در شأن