.         .:: آموزش زبان عربی - مظهری::.

ای ساربان! آهسته ران، کز دیده دریا می رود                   

از شهر زهرا نیمه شب، فرزند زهرا می رود

منزل به منزل کاروان، گردیده در صحرا روان                    

با ناله و آه و فغان، تنهای تنها می رود

ریحانه ی «خیر البشر»، کرده سوی جانان سفر

یا آن که موسایی دگر، در طور سینا می رود

قلب سکینه مشتعل، اشکش به رخ، خونش به دل

با دیده ی دریایی اش، دنبال سقّا می رود

اصغر ز دامان رباب، پر می زند بر دوش باب

با شوق پیکان بلا، همراه بابا می رود

لیلا! جوانت را ببین، با رفتن آن نازنین

گویی محمد بر زمین، از عرش اعلا می رود

ریحانه ی باغ حسن، پوشیده بر قامت کفن

تا شوید از خون پیرهن، با شور و غوغا می رود

آید ز  صحرا زمزمه، خون ریزد از چشم همه

سقای آل فاطمه، عطشان به دریا می رود

ای آسمان! اختر فشان، بنگر برای بذل جان

ماه بنی هاشم روان، با ماه لیلا می رود

زینب شده محمل نشین، با ناله های آتشین

منزل به منزل کو به کو، صحرا به صحرا می رود

مرغ دل «میثم» روان، گردیده با این کاروان

داده ز کف تاب و توان، همراه مولا می رود

غلامرضا سازگار